شکران یا کفران؟
پیروی از وسوسه های شیطان،کفران نعمت عملی است.اعضا وجوارح ما رابه سمت وسوسه های شیطان می برد این ناسپاسی در مقابل خداست .اخلاص بنده در مقام ادب حضور بندگی ومراتب شکرگذاری محک می خورد . عرفا وقتی سر ااز سجده شکر برمیداشتند صدا می زدند(این الملوک و ابناء الملوک من هذه اللذات کجایند شاهان وشاهزادگان عالم که ببیند آن لذتی که ما در سجده شکر می بریم لذت است یا لذتهای که آنان با اسباب دنیایی فراهم کرده اند مولای ما حضرت علی بن موسی الرضا (ع) به محض اینکه آفتاب طلوع می کرد ،سر بر سجده شکر می گذاشتند و این سجدهها را آنقدر طولانی می کردند که آفتاب کاملا بالا می آمد .ما وقتی در مقام دعا ومناجات به درگاه الهی می رویم کمبودها وندادهای الهی را به رخ خدا می کشیم ،اما اولیائ الهی در مقام ادب شکر گذاری داده هاو نعمت های الهی رابه رخ خودشان می کشد تا مقرب تر بشوند.
مراتب شکرگذاری
شکر گذاری چهار مرحله دارد:
1ـشکر گذاری عقلی:شناخت نعمت های خداوند خیلی ها واقعاعقلشان نمیرسد ونعمت الهی را درک نمی کنند .یعنی آنقدر شیطان حجاب غفلت بر قلوبشان انداخته که واقعا نمی فهمند چگونه خداوند ایشان را غرق نعمت کرده است. توصیه یکی از اساتید اخلاق این بوده است که روزی صد مرتبه بگوییم :«غرق نعمتیم ،الحمدالله :حالیمون نیست ،استغفرالله »و تاکید می کردند که حالیمون نیست را با جدیت بگویید .ایجاد غفلت وحجاب کار شیطان است.
2ـ شکر گذاری قلبی :انسان در نهان دلش که خودش وخدایی خودش است یک خشوع قلبی نسبت به روزی رسان ونعمت بخش خود داشته باشد.
3ـشکر گذاری زبانی:با ذکر هایی الحمدالله،شکرالله،وسجده شکر و… انجام میشود.
4ـشکر گذاری عملی:همان انجام واجبات و دستورات الهی و ترک محرمات است .
امام جواد(ع)وادب شکر گذاری
امام جواد (ع)سه ـچهار ساله ودر گوشهی اتاق در محضر پدرشان حاضر بودند که دعبل خزاعی ،شاعر حماسی و زبردست اهل بیت ،خدمت امام رضا تشریف یاب شد .آقا کیسه درهمی از روی رحمت وکرامت هدیه دادند و او فقط از امام تشکر کرد و رفت آقا با عتاب فرمود:برگرد مگر این نعمت جدیدی از جانب خداوند رحمان نبود چرا شکر گزاری نکردی؟نعمت بخش اصلی اوست چرا فقط از واسطه نعمت شکرگزاری کردی ؟چرا در مقابل این نعمت جدید الحمدالله را بر زبانت نشنیدم سپس به محضر آقا جواد ائمه (ع)رفت.آقا هم یک کیسه کوچک درهمی به او عطا کرد .این بار بی درنگ گفت:الحمدالله .آقا جواد ائمه (ع)لبخندی زد و فرمود تادبت؛ادب را یاد گرفتی.